مایکروسافت سرفیس پرو ۱۱، رقیبی قدرتمند با پردازنده کم مصرف

در دنیای لپ‌تاپ‌های جدا شدنی با سیستم‌عامل ویندوز، گزینه‌های زیادی باقی نمانده است، البته به جز سرفیس پرو 11 که یک دستگاه کامل است. دلیل آن هم منطقی است: انتظار می‌رود این دستگاه‌ها کم‌مصرف، باریک و سبک باشند و اجرای ویندوز که سیستم‌عامل نسبتا حجیمی است، بر روی چنین سخت‌افزاری فشار زیادی وارد می‌کند. همچنین کیبوردهای جداشدنی معمولا برای استفاده‌ی راحت روی پا مناسب نیستند.

با وجود عملکردی که همواره چندان چشمگیر نبوده، مدل‌های سرفیس پرو مایکروسافت همچنان سال به سال طرفداران خود را دارند. در این میان، تلاش‌های مایکروسافت برای استفاده از تراشه‌های مبتنی بر آرم، مانند محصولات کوالکام (سری M اپل نیز از همین نوع است)، به‌عنوان جایگزینی برای پردازنده‌های x86 اینتل و AMD به طور مداوم ناامیدکننده بوده است.

بررسی کلی سرفیس پرو 11

اما سرانجام پردازنده‌ی اسنپدراگون ایکس الیت کوالکام در سرفیس پرو ۱۱ این روند را تغییر می‌دهد. این تراشه عملکردی به طور غیرمنتظره‌ای رقابتی ارائه می‌دهد و مشکلات سازگاری برای استفاده‌ی روزمره و بسیاری از کارهای گرافیکی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. علاوه بر این، عمر باتری طولانی و سخت‌افزاری که عمدتا به خوبی طراحی شده است، از دیگر نقاط قوت این محصول هستند. به لطف ارتقاء به صفحه‌نمایش OLED با قابلیت HDR واقعی (نه صرفاً توانایی محاسباتی برای نمایش آن، که در صفحه‌نمایش‌های IPS رایج است)، سرفیس پرو ۱۱ بسیار جذاب‌تر از گذشته شده است و اگر به دنبال ارتقاء هستید، احتمالا ارزش خرید داشته باشد. البته همچنان باید برای تهیه‌ی کیبورد و قلم به صورت جداگانه هزینه کنید.

باید به دو نکته‌ی مهم توجه داشته باشید. اول اینکه مایکروسافت در ماه مارس از مدل‌های Core Ultra خود رونمایی کرد، اما هنوز عرضه‌ی آن‌ها آغاز نشده است. احتمالاً این شرکت منتظر تراشه‌های نسل آینده‌ی Lunar Lake با واحد پردازش عصبی (NPU) بسیار بهبودیافته و بهینه‌سازی‌های خاص است – همان‌هایی که قرار بود در سرفیس پرو ۱۰ استفاده شوند و به نظر می‌رسد مدل جدید از آن‌ها عبور کرده است. دوم اینکه نگارنده مدل کم‌مصرف‌تر اسنپدراگون ایکس پلاس را بررسی نکرده است، بنابراین نمی‌توان در مورد مقایسه‌ی مدل‌های پایه‌ی این دستگاه با سایر سیستم‌ها اظهارنظر قطعی کرد.

نگاهی عمیق به مایکروسافت سرفیس پرو ۱۱: رقیبی قدرتمند با پردازنده کم مصرف

سرفیس پرو ۱۱ با قیمت پایه 1000 دلار عرضه می‌شود، اما این قیمت شامل کیبورد یا قلم نمی‌شود و مدل پایه‌ی آن به پردازنده اسنپدراگون ایکس پلاس (با 10 هسته‌ی CPU)، 16 گیگابایت رم، 256 گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی SSD و صفحه‌نمایش قدیمی LCD مجهز شده است. صفحه‌نمایش LCD کیفیت قابل قبولی دارد اما درخشان نیست. تنها انتخاب‌های شما با این پردازنده، رنگ‌های مختلف یا ارتقاء به 512 گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی با پرداخت 200 دلار اضافی است. (خبر خوب این است که همچنان امکان تعویض درگاه حافظه‌ی داخلی در زیر پایه‌ی kickstand وجود دارد.)

مدل مجهز به پردازنده‌ی 12 هسته‌ای ایکس الیت (همان پردازنده‌ی نسخه‌ی بررسی ما) با 512 گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی با قیمت 500 دلار بیشتر، یعنی 1500 دلار به فروش می‌رسد. با پرداخت 1500 دلار، صفحه‌نمایش جدید OLED را دریافت می‌کنید؛ همچنین با پرداخت 100 دلار دیگر، می‌توانید ظرفیت حافظه‌ی ذخیره‌سازی را به دو برابر ارتقاء دهید. تنها یک مدل با 32 گیگابایت رم و 1 ترابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی SSD وجود دارد که صرفاً به رنگ نقره‌ای عرضه می‌شود و قیمت آن 2100 دلار است.

سرانجام کوالکام در مسیر درستی قرار گرفته است

بزرگترین تغییرات سرفیس پرو ۱۱، صفحه‌نمایش OLED (که از پروفایل P3 پشتیبانی می‌کند، هرچند همچنان با نام «ویوید» شناخته می‌شود) و پردازنده‌ی اسنپدراگون ایکس درون آن هستند.

صفحه‌نمایش اگر نیاز شما تنها به فضاهای رنگی sRGB و P3 باشد، به خوبی کالیبره شده است. همچنین تا زمانی که روشنایی را در تنظیمات ویندوز خیلی بالا نبرید، در حالت HDR از پروفایل روشنایی خوبی برخوردار است. در یک پنجره‌ی 10 درصدی، همچنان قادر است به حداکثر روشنایی حدود 890 نیت و در حالت تمام صفحه تقریباً به 650 نیت برسد، به علاوه در حالت استاندارد به حدود 575 نیت می‌رسد. نقطه‌ی سفید آن با کاهش روشنایی صفحه تغییر می‌کند که ممکن است برای کارهای حساس به رنگ مشکل‌ساز شود، اما در بهترین حالت در حدود 6500 کلوین باقی می‌ماند.

می‌توانید شبکه‌ی ریز حسگر مربوط به قلم را در نواحی سفید مشاهده کنید که باعث می‌شود نواحی خاکستری روشن دانه‌دار به نظر برسند، اما این یک ایراد اجتناب‌ناپذیر است و در نهایت دیگر برایم آزاردهنده نبود.

پلتفرم اسنپدراگون کوالکام نشان داده است که بر بیشتر مشکلات دوره‌ی گذشته‌ی خود غلبه کرده است و اکنون عملکردی قابل مقایسه با اینتل Core Ultra 7 155H و اپل M3 ارائه می‌دهد. عمر باتری سرفیس پرو همانطور که وعده داده شده، تقریباً زیر 13 ساعت پخش ویدئو است.

عملکرد باتری در استفاده‌ی روزانه همچنان خوب است و با تنظیمات بهترین عملکرد، بیش از 5 ساعت بازی و استفاده از Fresco به همراه وب‌گردی سبک و سایر کارهای اداری اجرا می‌شود.

قابل توجه است که عملکرد دستگاه برخلاف تمام سیستم‌های مبتنی بر اینتل و تا حدودی AMD که تا به حال بررسی کرده‌ام، با کاهش باتری افت چشمگیری نمی‌کند و حتی می‌توانید با تغییر تنظیمات از حالت «پیشفرض» به «بهترین عملکرد»، عملکرد بیشتری از آن بگیرید.

 

سرفیس پرو 11: نگاهی به قابلیت‌های هوش مصنوعی

این تبلت در زمینه‌ی هوش مصنوعی (AI) حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. واحد پردازش عصبی (NPU) به کار رفته در آن، پردازنده‌ی Core Ultra را به راحتی پشت سر می‌گذارد (هنوز این تست‌ها را روی سری Ryzen 8000 کمپانی AMD اجرا نکرده‌ام). این NPU در محاسبات عدد صحیح که رابط برنامه‌نویسی Windows Copilot Plus برای افکت‌های استودیوی ویندوز (حذف ضعیف پس‌زمینه و افکت‌ها به همراه حذف نویز مناسب صدای میکروفون) و برخی از هوش مصنوعی‌های پردازش‌شده‌ی محلی مانند CoCreator در Paint از آن استفاده می‌کند، عملکرد بهتری نسبت به برخی پردازنده‌های گرافیکی موبایل نشان می‌دهد.

با این حال، یک نکته‌ی مهم وجود دارد. سری Ryzen AI 300 کمپانی AMD که ماه آینده در لپ‌تاپ‌ها عرضه خواهند شد و سری Lunar Lake کمپانی اینتل (که شایعه شده است با نام Core Ultra 200 عرضه شود) که در پاییز عرضه می‌شوند، به احتمال زیاد عملکرد فعلی پردازنده‌ی کوالکام را پشت سر خواهند گذاشت و نمی‌دانیم این پردازنده‌ی جدید اینتل چگونه بر جذابیت فعلی سرفیس پرو تأثیر خواهد گذاشت.

مورد مهم دیگر، سازگاری است که یکی از شکایت‌های بزرگ در مورد تراشه‌های اولیه‌ی مبتنی بر آرم بود. به نظر می‌رسد تمام نرم‌افزارهایی که اجرا کردم به درستی کار می‌کردند، از جمله Adobe Fresco، نرم‌افزار ضبط OBS Studio، نرم‌افزار پخش ویدئو VLC، اپلیکیشن دیزنی پلاس ویندوز و موارد دیگر.

لوازم جانبی به صورت جداگانه فروخته می‌شوند

اگر کیبورد جدید Flex همراه با قلم Slim Pen را می‌خواهید، باید 450 دلار دیگر هزینه کنید که مبلغ زیادی است. می‌توانید از Pro با یک کیبورد بلوتوث و یک قلم استایلوس بلوتوث استفاده کنید، و گزینه‌های ارزان‌تری از مایکروسافت نیز وجود دارند، اما در این صورت امنیت نگه‌داری و شارژ Slim Pen 2 را از دست می‌دهید. آهنرباهایی در طرفین و پایین Pro وجود دارد، اما به اندازه‌ی کافی قوی نیستند. کیبورد جدید Flex به گونه‌ای تقویت شده است که می‌توانید از Pro مانند یک لپ‌تاپ تاشو معمولی روی پای خود استفاده کنید، اما همچنان برای اینکه آن را به صورت عمودی نگه دارید به پایه‌ی kickstand نیاز دارید و برای استفاده از آن در این حالت ممکن است به پاهای بلندی نیاز داشته باشید!

تمام کیبوردهای مایکروسافت دارای پدهای لمسی کوچکی هستند که نسبت تصویر متفاوتی نسبت به صفحه‌نمایش دارند، اما می‌توانید به آن‌ها عادت کنید. من طرفدار پر و پا قرص Slim Pen نیستم; خاموش کردن بازخورد لمسی باعث می‌شود احساس کمتری شبیه ناخن روی تخته سیاه داشته باشد و نوک آن اگر اصطکاک بیشتری نسبت به مدادهای لغزنده‌ای مانند Apple Pencil را دوست دارید، احساس خوبی دارد، اما به نظرم شکل مسطح آن باعث خستگی دست می‌شود. همچنین دکمه‌ی روی آن دائماً صدا می‌دهد که آزاردهنده است.

نتیجه‌گیری نهایی درباره سرفیس پرو 11

سرفیس پرو 11 با کنار زدن بسیاری از مشکلات نسل‌های گذشته‌ی تراشه‌های مبتنی بر آرم، خود را به عنوان یک جایگزین قدرتمند برای لپ‌تاپ‌های کم‌مصرف و تبلت‌های دو منظوره معرفی کرده است.

نکات مثبت کلیدی:

• صفحه‌نمایش OLED با کیفیت بالا
• عمر باتری طولانی
• عملکرد قابل قبول با پردازنده‌ی جدید اسنپدراگون ایکس الیت
• سازگاری بهتر نسبت به نسل‌های قبلی
• پشتیبانی از Wi-Fi 7
• واحد پردازش عصبی (NPU) قدرتمند

نکات منفی‌ای هم وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنید:

• قیمت بالا بدون کیبورد و قلم
• عملکرد گرافیکی متوسط
• حافظه‌ی ذخیره‌سازی محدود در مدل‌های پایه
• گرم شدن در هنگام انجام کارهای گرافیکی سنگین
• احتمال عملکرد بهتر پردازنده‌های نسل بعد اینتل و AMD
• تجربه‌ی نه چندان خوب تشخیص دست‌خط
• تنها دو پورت USB-4
• عدم وجود کنترل‌های اختصاصی برای حالت تبلت در ویندوز

آیا باید سرفیس پرو ۱۱ را بخرید؟

تصمیم‌گیری برای خرید همیشه بستگی به نیازهای شما دارد.

اگر به دنبال یک تبلت ویندوزی کم‌مصرف با صفحه‌نمایش عالی، عمر باتری طولانی و عملکرد قابل قبول هستید، سرفیس پرو ۱۱ می‌تواند انتخاب بسیار خوبی باشد. این دستگاه برای کارهای روزمره، گرافیکی سبک و حتی گیمینگ ابری مناسب است.

اما نکاتی را هم مد نظر داشته باشید:

• اگر به دنبال بهترین عملکرد گرافیکی یا حافظه‌ی ذخیره‌سازی بسیار زیاد هستید، گزینه‌های مناسب‌تری در بازار وجود دارند.
• قیمت این دستگاه بدون کیبورد و قلم می‌تواند بالا باشد.
• ممکن است در آینده‌ای نزدیک پردازنده‌های جدید اینتل و AMD با عملکرد بهتر عرضه شوند.
• تشخیص دست‌خط این دستگاه ایده‌آل نیست.

اگر ریسک‌پذیر نیستید و نمی‌خواهید بعد از خرید متوجه شوید که پردازنده‌های بهتر به بازار آمده‌اند، بهتر است چند ماه دیگر برای خرید صبر کنید.